书声琅琅 Shū shēng láng láng Bunyi membaca buku

Explanation

形容读书声音响亮，气氛热烈。

Menerangkan bunyi bacaan yang kuat dan meriah.

Origin Story

话说唐朝时期，有一位名叫李白的诗人，他从小就酷爱读书。每天清晨，他都会早早起床，来到书房，开始朗读诗书。他声音洪亮，字正腔圆，读书声在山谷中回荡，久久不能散去。村里的人们都习惯了每天清晨听到这琅琅的读书声，把它当作一天开始的信号。有一天，李白外出游玩，许久未归，村里的人们都很想念他那熟悉的读书声，他们觉得少了这读书声，生活就少了许多乐趣。李白回来后，村里人更加珍惜每天清晨的读书声，孩子们也受到了他的影响，纷纷开始努力学习，村里的文化氛围也日益浓厚。

huà shuō Táng Cháo shíqī, yǒu yī wèi míng jiào Lǐ Bái de shī rén, tā cóng xiǎo jiù kù ài dú shū. měi tiān qīngchén, tā dōu huì zǎo zǎo qǐchuáng, lái dào shūfáng, kāishǐ lǎngdú shīshū. tā shēngyīn hóngliàng, zì zhèng qiāngyuán, dú shū shēng zài shāngǔ zhōng huídàng, jiǔjiǔ bù néng sàn qù. cūn lǐ de rénmen dōu xíguàn le měi tiān qīngchén tīng dào zhè lángláng de dú shū shēng, bǎ tā dàng zuò yī tiān kāishǐ de xìnhào. yǒu yī tiān, Lǐ Bái wàichū yóuwán, xǔjiǔ wèi guī, cūn lǐ de rénmen dōu hěn xiǎngniàn tā nà lángláng de dú shū shēng, tāmen juéde shǎole zhè dú shū shēng, shēnghuó jiù shǎole xǔduō lèqù. Lǐ Bái huí lái hòu, cūn lǐ rén gèngjiā zhēnxī měi tiān qīngchén de dú shū shēng, háizimen yě shòudào le tā de yǐngxiǎng, fēnfēn kāishǐ nǔlì xuéxí, cūn lǐ de wénhuà fēnwéi yě rìyì nóng hòu.

Dikatakan bahawa pada zaman Dinasti Tang, terdapat seorang penyair bernama Li Bai yang gemar membaca sejak kecil. Setiap pagi, dia akan bangun awal, pergi ke bilik belajarnya, dan mula membaca dengan kuat. Suaranya sangat kuat dan jelas, sebutan yang tepat, dan bunyi bacaannya bergema di lembah untuk masa yang lama. Penduduk kampung telah biasa mendengar bunyi bacaan yang kuat setiap pagi, dan mereka menganggapnya sebagai isyarat permulaan hari. Suatu hari, Li Bai pergi melancong, dan kembali setelah sekian lama. Penduduk kampung merindui suara bacaannya yang biasa, mereka merindui bunyi yang biasa ini. Apabila Li Bai kembali, penduduk kampung lebih menghargai bunyi bacaan pagi, dan kanak-kanak juga dipengaruhi olehnya, dan mula belajar dengan tekun. Suasana budaya kampung juga semakin hebat.

Usage

用来形容读书声音响亮，气氛热烈的场景。

yòng lái xiáoróng dú shū shēngyīn xiǎngliàng, qìfēn rèliè de chǎngjǐng.

Digunakan untuk menerangkan pemandangan di mana bunyi bacaan kuat dan meriah.

Examples

• 教室里书声琅琅，同学们都在认真学习。

  jiàoshì lǐ shūshēng lángláng, tóngxuémen dōu zài rènzhēn xuéxí.

  Bunyi bacaan memenuhi kelas, semua pelajar belajar dengan tekun.

• 清晨，书声琅琅，充满活力。

  qīngchén, shūshēng lángláng, chōngmǎn huólì

  Pada waktu pagi, bunyi bacaan memenuhi udara, penuh dengan semangat.

Related Idioms

• 书声朗朗

• 朗朗读书声

Opposite Idioms

• 鸦雀无声

• 悄无声息