话说唐朝时期，一位名叫李白的诗人，在长安城里结识了一位名叫杜甫的诗人。两人相见恨晚，诗词歌赋，谈笑风生。一日，李白对杜甫说："我听说蜀地有一处神仙居所，那里风景秀丽，人间仙境。我们何不一同前往，探访一番？"杜甫听后，捋着胡须，沉思片刻，说道："此行路途遥远，且需准备充分，我们还是从长计议吧。"李白觉得杜甫说的有道理，便一同商议出行方案，列出清单，仔细筹划。他们不仅准备了充足的路费和干粮，还绘制了详细的地图，对沿途的地理环境也作了充分的了解。他们从长安出发，一路风光无限，最终到达了蜀地神仙居所。他们尽情地欣赏着山川美景，吟诗作赋，流连忘返，这趟旅程不仅增长了见识，更增进了两人之间的友谊。
huà shuō táng cháo shíqī, yī wèi míng jiào lǐ bái de shī rén, zài cháng'ān chéng lǐ jié shí le yī wèi míng jiào dù fǔ de shī rén. liǎng rén xiāng jiàn hèn wǎn, shī cí gē fù, tán xiào fēng shēng. yī rì, lǐ bái duì dù fǔ shuō: 'wǒ tīng shuō shǔ dì yǒu yī chù shén xiān jū suǒ, nà lǐ fēng jǐng xiù lì, rén jiān xiān jìng. wǒmen hé bù yītóng qián wǎng, tàn fǎng yī fān?' dù fǔ tīng hòu, luō zhe hú xū, chén sī piàn kè, shuō dào: 'cǐ xíng lù tú yáo yuǎn, qiě xū zhǔnbèi chōng fèn, wǒmen háishì cóng cháng jì yì ba.' lǐ bái juéde dù fǔ shuō de yǒu dàolǐ, biàn yītóng shāngyì chūxíng fāng'àn, liè chū qīngdān, zǐxí chóu huà. tāmen bù jǐn zhǔnbèi le chōngzú de lù fèi hé gān liáng, hái huì zhì le xiángxì de dì tú, duì yántú de dìlǐ huánjìng yě zuò le chōng fèn de liǎojiě. tāmen cóng cháng'ān chūfā, yīlù fēng guāng wú xiàn, zhōng yú dàodá le shǔ dì shén xiān jū suǒ. tāmen jìn qíng de xīn shǎng zhe shān chuān měijǐng, yín shī zuò fù, liú lián wàng fǎn, zhè tàng lǚchéng bù jǐn zēng zhǎng le jiàn shi, gèng zēng jìn le liǎng rén zhī jiān de yǒuyì.