无病呻吟 Merintih tanpa sakit
Explanation
无病呻吟，指没有病痛而发出呻吟的声音。比喻没有值得悲伤的事情而发出叹息感慨，也比喻文艺作品没有真实感情，装腔作势。
Merintih tanpa sakit menggambarkan seseorang yang mengeluh atau meratap tanpa alasan kesedihan. Ia juga digunakan untuk menggambarkan karya sastera yang kekurangan emosi tulen, seolah-olah dibuat-buat.
Origin Story
从前，有个秀才，为了博取功名，苦读诗书，却始终不得志。他日日对着窗外枯燥的风景，唉声叹气，一副愁眉苦脸的模样。邻居们见了，都以为他遭遇了什么不幸，纷纷前来探问。秀才便装模作样地诉说自己的不幸，说自己怀才不遇，满腹经纶却无人赏识，以致于郁郁寡欢，夜不能寐。其实，他不过是无病呻吟，只是想以此博取同情和关注。久而久之，人们看穿了他的把戏，不再理会他。秀才的无病呻吟，不仅没有换来同情，反而让他更加孤立。
Dahulu kala, terdapat seorang sarjana yang belajar bersungguh-sungguh untuk peperiksaan imperial tetapi tidak pernah berjaya. Dia akan mengeluh setiap hari di hadapan pemandangan yang membosankan di luar tingkapnya, dengan ekspresi sedih. Jiran-jirannya, yang percaya bahawa dia telah mengalami beberapa kemalangan, datang untuk bertanya khabar. Sarjana itu kemudian akan berpura-pura sedih, mengadu tentang kekurangan pengiktirafan, tentang pengetahuannya yang luas tidak dihargai, menyebabkan dia berputus asa dan tidak dapat tidur. Sebenarnya, dia hanyalah sedang hanyut dalam rasa kasihan diri, mencari simpati dan perhatian. Lama-kelamaan, orang ramai menyedari tipu dayanya dan mengabaikannya. Rasa kasihan diri sarjana itu, bukannya mendapat simpati, hanya menyebabkan pengasingan yang lebih besar.
Usage
用作谓语、宾语；比喻没有值得忧伤的事情而叹息感慨。也比喻文艺作品没有真实感情，装腔作势。
Digunakan sebagai predikat dan objek; menggambarkan seseorang yang bersedih atau merungut tanpa sebab. Juga untuk karya sastera tanpa emosi tulen, seolah-olah dibuat-buat.
Examples
-
他总是无病呻吟，唉声叹气。
tā zǒngshì wúbìng shēnyín, āishēngtànqì.
Dia selalu merintih tanpa sakit.
-
她无病呻吟，博取同情。
tā wúbìng shēnyín, bóqǔ tóngqíng.
Dia merintih tanpa sakit, untuk mendapatkan simpati