话说唐朝时期，有一位名叫张三的巧匠，技艺高超，擅长制作各种精巧的工艺品。一次，他受命为皇帝制作一件玉器，但时间紧迫，张三不得不夜以继日地赶工。然而，在制作过程中，他发现一块重要的玉料出现了裂纹，这使得原本完美的玉器出现了瑕疵。为了不耽误工期，张三灵机一动，用一块品质相近的玉料巧妙地修补了裂纹，并用他精湛的技艺将修补的部分处理得天衣无缝。最终，这件玉器以假乱真，精美绝伦，连皇帝都赞叹不已。但张三内心却始终不安，因为这件看似完美的玉器，其中却藏着一个秘密。后来，张三将此事告知了好友李四，李四叹道：‘你以精湛技艺以假乱真，虽蒙蔽了世人，却也欺骗了自己。’张三听后深感自责，从此更加注重技艺的真挚和技艺的纯粹，不再为了迎合世人的眼球而弄虚作假。
huà shuō táng cháo shí qī, yǒu yī wèi míng jiào zhāng sān de qiǎo jiàng, jì yì gāo chāo, shàn cháng zhì zuò gè zhǒng jīng qiǎo de gōng yì pǐn. yī cì, tā shòu mìng wèi huáng dì zhì zuò yī jiàn yù qì, dàn shí jiān jǐn pò, zhāng sān bù dé bù yè yǐ rì de gǎn gōng. rán ér, zài zhì zuò guò chéng zhōng, tā fā xiàn yī kuài zhòng yào de yù liào chū xiàn le liè wén, zhè shǐ de yuán běn wán měi de yù qì chū xiàn le xiá cī. wèi le bù dān wù gōng qī, zhāng sān líng jī yī dòng, yòng yī kuài pǐn zhì xiāng jìn de yù liào qiǎo miào de xiū bǔ le liè wén, bìng yòng tā jīng zhàn de jì yì jiāng xiū bǔ de bù fèn chǔ lǐ de tiān yī wú fèng. zuì zhōng, zhè jiàn yù qì yǐ jiǎ luàn zhēn, jīng měi jū lún, lián huáng dì dōu zàn tàn bù yǐ. dàn zhāng sān nèi xīn què shǐ zhōng bù ān, yīn wèi zhè jiàn kàn sì wán měi de yù qì, qí zhōng què cáng zhe yī gè mìmì. hòu lái, zhāng sān jiāng cǐ shì gào zhì le hǎo yǒu lǐ sì, lǐ sì tàn dào: ‘nǐ yǐ jīng zhàn jì yì yǐ jiǎ luàn zhēn, suī méng bì le shì rén, què yě qī piàn le zì jǐ.’ zhāng sān tīng hòu shēn gǎn zì zé, cóng cǐ gèng jiā zhòng shì jì yì de zhēn zhì hé jì yì de chún cuì, bù zài wèi le yíng hé shì rén de yǎn qiú ér nòng xū zuò jiǎ.