自得其乐 zì dé qí lè mendapati keseronokan sendiri

Explanation

自己能够从中得到乐趣，感到快乐满足。

Mencari keseronokan dalam kegiatan sendiri, merasai kepuasan.

Origin Story

从前，在一个偏僻的小山村里，住着一位名叫老李的老人。老李年轻时是个木匠，技艺精湛，在村里颇有名气。然而，随着年龄的增长，他的身体越来越差，也逐渐放下了手中的木匠活。孩子们都搬去了城里，老李一个人孤零零地住在老房子里。他本以为会感到孤独和寂寞，没想到，他却找到了属于自己的快乐。每天清晨，老李都会早早起床，在自家院子里的菜园里忙碌起来。他种的菜虽然不多，但每种蔬菜都长得郁郁葱葱，生机勃勃。他还养了几只鸡和几只鸭，这些鸡鸭每天早晨都会准时在他院子门口“喔喔喔”地叫，像是在催促他起床一样。在打理完菜园之后，老李会坐在院子里的老槐树下，拿出他珍藏已久的老花镜，静静地阅读自己喜欢的书。他的书大多是些古诗词和民间故事，这些书籍陪伴了他几十年，记录了他的岁月，也慰藉了他的心灵。傍晚，他会坐在老槐树下，看着夕阳慢慢落下，听着远处村庄里传来的阵阵炊烟，心里感到无比的宁静和满足。他没有电视，也没有手机，更没有其他娱乐活动，但他活得很充实，也很快乐。他经常一个人自言自语，说自己“自得其乐”。

cóngqián, zài yīgè piānpì de xiǎoshāncūn lǐ, zhù zhe yī wèi míng jiào lǎo lǐ de lǎorén. lǎo lǐ niánqīng shí shì gè mùjiang, jìyì jīngzhàn, zài cūn lǐ pō yǒu míngqì. rán'ér, suí zhe niánlíng de zēngzhǎng, tā de shēntǐ yuè lái yuè chà, yě zhújiàn fàng xià le shǒu zhōng de mùjiang huó. háizi men dōu bān qù le chéng lǐ, lǎo lǐ yīgèrén gū lǐng lǐng de zhù zài lǎo fángzi lǐ. tā běn yǐwéi huì gǎndào gūdú hé jìmò, méi xiǎngdào, tā què zhǎodào le shǔyú zìjǐ de kuàilè. měitiān qīngchén, lǎo lǐ dōu huì zǎo zǎo qǐchuáng, zài zìjiā yuànzi lǐ de càiyuán lǐ mánglù qǐlái. tā zhòng de cài suīrán bù duō, dàn měi zhǒng shūcài dōu zhǎng de yù yù cōngcōng, shēngjī bó bó. tā hái yǎng le jǐ zhī jī hé jǐ zhī yā, zhèxiē jī yā měitiān zǎochén dōu huì zhǔnshí zài tā yuànzi ménkǒu “ō ō ō” de jiào, xiàng shì zài cuīcù tā qǐchuáng yīyàng. zài dǎlǐ wán càiyuán zhīhòu, lǎo lǐ huì zuò zài yuànzi lǐ de lǎo huái shù xià, ná chū tā zhēncáng yǐ jiǔ de lǎo huā jìng, jìngjìng de yuèdú zìjǐ xǐhuan de shū. tā de shū dà duō shì xiē gǔ shīcí hé mínjiān gùshì, zhèxiē shūjí péibàn le tā jǐ shí nián, jìlù le tā de suìyuè, yě wèijìe le tā de xīnlíng. bǎnwǎn, tā huì zuò zài lǎo huái shù xià, kàn zhe xīyáng màn màn luò xià, tīng zhe yuǎnchù cūnzhuāng lǐ chuán lái de zhèn zhèn chuīyān, xīn lǐ gǎndào wú bǐ de níngjìng hé mǎnzú. tā méiyǒu diànshì, yě méiyǒu shǒujī, gèng méiyǒu qítā yúlè huódòng, dàn tā huó de hěn chōngshí, yě hěn kuàilè. tā jīngcháng yīgèrén zìyánzìyǔ, shuō zìjǐ “zì dé qí lè”.

Pada suatu ketika dahulu, di sebuah perkampungan gunung yang terpencil, tinggalah seorang lelaki tua bernama Lao Li. Pada masa mudanya, Lao Li ialah seorang tukang kayu yang mahir, terkenal di kampung kerana kemahirannya. Namun, seiring dengan peningkatan usia, kesihatannya merosot, dan dia secara beransur-ansur meninggalkan kerjanya sebagai tukang kayu. Anak-anaknya telah berpindah ke bandar, meninggalkan Lao Li keseorangan di rumahnya yang lama. Dia menyangka akan merasa sunyi dan terasing, tetapi secara tidak dijangka, dia menemui kebahagiaannya sendiri.

Usage

形容自己能够从中得到乐趣。常用于描写人安闲自在的生活状态。

xiáoróng zìjǐ nénggòu cóng zhōng dédào lèqù. cháng yòng yú miáoxiě rén ānxían zìzài de shēnghuó zhuàngtài.

Digunakan untuk menggambarkan keupayaan untuk mencari keseronokan dalam kegiatan sendiri; sering digunakan untuk menggambarkan gaya hidup yang santai dan tanpa beban.

Examples

• 他虽然身处逆境，却能自得其乐。

  tā suīrán shēnchù nìjìng, què néng zì dé qí lè

  Dia menikmati hidupnya walaupun dalam kesusahan.

• 退休后，他每天钓鱼、看书，自得其乐。

  tuìxiū hòu, tā měitiān diàoyú, kànshū, zì dé qí lè

  Selepas bersara, dia memancing dan membaca setiap hari, menikmati hidupnya.

• 他独自一人生活，却自得其乐。

  tā dúzì yīrén shēnghuó, què zì dé qí lè

  Dia hidup bersendirian, tetapi menjumpai kebahagiaannya sendiri di dalamnya.

Related Idioms

• 怡然自乐

• 其乐融融

• 乐在其中

Opposite Idioms

• 苦不堪言

• 愁眉苦脸

• 闷闷不乐