愁眉苦脸 chóu méi kǔ liǎn Wajah muram

Explanation

形容人面带忧愁，表情苦闷。

Menggambarkan seseorang yang kelihatan sedih dan bermasalah.

Origin Story

在一个繁华的城市里，住着一位名叫小李的年轻书生，他天生聪慧，但性格却有些优柔寡断。小李从小就立志考取功名，光宗耀祖，然而他每次考试都名落孙山，屡试不第。一次又一次的失败，让小李备受打击，他整天愁眉苦脸，闷闷不乐，连朋友邀约都懒得出去。小李的父母看在眼里，疼在心里，他们想尽办法鼓励小李，但小李总是说自己没有天分，注定要失败。 有一天，小李在街上闲逛，无意间听到两个老人在聊天，他们正在讨论一个故事。这个故事讲的是，在古代，有一位名叫苏秦的读书人，他年轻的时候，非常穷困潦倒，但他立志改变命运，于是每天苦读经书，最终考取功名，成为一代名臣。小李听完故事，心中豁然开朗，他意识到，自己不能因为一次两次的失败而放弃梦想，应该继续努力，坚持不懈。 小李回到家中，他不再愁眉苦脸，而是重新振作起来，他发誓要像苏秦一样，刻苦学习，最终取得成功。他每天早起晚睡，废寝忘食地读书，终于在三年后，考上了进士。小李的故事告诉我们，面对挫折，我们要保持乐观的心态，不能轻易放弃梦想，只要坚持不懈，终会有所收获。

zài yī gè fán huá de chéng shì lǐ, zhù zhe yī wèi míng jiào xiǎo lǐ de nián qīng shū shēng, tā tiān shēng cōng huì, dàn xìng gé què yǒu xiē yōu róu guǎ duàn. xiǎo lǐ cóng xiǎo jiù lì zhì kǎo qǔ gōng míng, guāng zōng zǔ zǔ, rán ér tā měi cì kǎo shì dōu míng luò sūn shān, lǚ shì bù dì. yī cì yī cì de shī bài, ràng xiǎo lǐ bèi shòu dǎ jī, tā zhěng tiān chóu méi kǔ liǎn, mèn mèn bù lè, lián péng yǒu yāo yuē dōu lǎn de chū qù. xiǎo lǐ de fù mǔ kàn zài yǎn lǐ, téng zài xīn lǐ, tā men xiǎng jìn bàn fǎ gǔ lì xiǎo lǐ, dàn xiǎo lǐ zǒng shì shuō zì jǐ méi yǒu tiān fèn, zhù dìng yào shī bài. yǒu yī tiān, xiǎo lǐ zài jiē shàng xián guàng, wú yì jiān tīng dào liǎng gè lǎo rén zài liáo tiān, tā men zhèng zài tǎo lùn yī gè gù shì. zhè gè gù shì jiǎng de shì, zài gǔ dài, yǒu yī wèi míng jiào sū qín de dú shū rén, tā nián qīng de shí hòu, fēi cháng qióng kùn liáo dǎo, dàn tā lì zhì gǎi biàn mìng yùn, yú shì měi tiān kǔ dú jīng shū, zhōng jiū kǎo qǔ gōng míng, chéng wéi yī dài míng chén. xiǎo lǐ tīng wán gù shì, xīn zhōng huò rán kāi lǎng, tā yì shí dào, zì jǐ bù néng yīn wèi yī cì liǎng cì de shī bài ér fàng qì mèng xiǎng, yīng gāi jì xù nǔ lì, jiān chí bù xiè. xiǎo lǐ huí dào jiā zhōng, tā bù zài chóu méi kǔ liǎn, ér shì chóng xīn zhèn zhuó qǐ lái, tā fā shì yào xiàng sū qín yī yàng, kè kǔ xué xí, zhōng jiū qǔ dé chéng gōng. tā měi tiān zǎo qǐ wǎn shuì, fèi qǐn wàng shí de dú shū, zhōng yú zài sān nián hòu, kǎo shàng le jìn shì. xiǎo lǐ de gù shì gào sù wǒ men, miàn duì cuò zhí, wǒ men yào bǎo chí lè guān de xīn tài, bù néng qīng yì fàng qì mèng xiǎng, zhǐ yào jiān chí bù xiè, zhōng yǒu jiāng yǒu suǒ shōu huò.

Di sebuah bandaraya yang meriah, hiduplah seorang sarjana muda bernama Liu. Dia secara semula jadi bijak tetapi agak ragu-ragu. Liu telah lama bercita-cita untuk lulus peperiksaan diraja dan mengharumkan nama nenek moyangnya, tetapi dia gagal setiap kali. Setiap kegagalan memberi dia tamparan hebat, dan dia selalu sedih dan lesu, bahkan mengabaikan undangan dari teman-temannya. Ibu bapa Liu melihatnya dengan sedih dan berusaha sedaya upaya untuk mendorongnya, tetapi dia selalu mengatakan bahawa dia tidak berbakat dan ditakdirkan untuk gagal. Suatu hari, ketika Liu sedang berjalan-jalan di jalan, dia mendengar dua lelaki tua berbual. Mereka sedang membincangkan sebuah cerita. Cerita itu tentang seorang sarjana bernama Su Qin, yang sangat miskin dan putus asa pada masa mudanya. Tetapi dia bertekad untuk mengubah nasibnya, jadi dia belajar keras setiap hari dan akhirnya lulus peperiksaan diraja, menjadi menteri terkenal. Liu mendengar cerita itu dan merasakan kelegaan yang tiba-tiba. Dia sedar bahawa dia tidak boleh menyerah pada mimpinya hanya kerana dia telah gagal sekali atau dua kali, tetapi harus terus bekerja keras dan gigih. Ketika dia kembali ke rumah, dia tidak lagi sedih tetapi telah menemukan kembali semangatnya. Dia bertekad untuk belajar sekeras Su Qin dan akhirnya berjaya. Dia bangun awal dan tidur lewat, belajar tanpa henti dan melupakan segala sesuatu di sekelilingnya. Akhirnya, tiga tahun kemudian, dia lulus peperiksaan perkhidmatan awam. Kisah Liu mengajar kita bahawa dalam menghadapi kemunduran, kita harus mengekalkan sikap optimis, tidak mudah menyerah pada impian kita, tetapi harus gigih. Hanya dengan begitu kita akhirnya akan berjaya.

Usage

形容人面带忧愁，表情苦闷，多用于表示心情不好，忧虑重重。

xíng róng rén miàn dài yōu chóu, biǎo qíng kǔ mèn, duō yòng yú biǎo shì xīn qíng bù hǎo, yōu lǜ chóng chóng.

Menggambarkan seseorang yang kelihatan sedih dan bermasalah. Ia sering digunakan untuk menyatakan perasaan tidak baik, kebimbangan, atau kegelisahan.

Examples

• 看到他那愁眉苦脸的样子，我忍不住上前询问发生了什么事。

  kàn dào tā nà chóu méi kǔ liǎn de yàng zi, wǒ bù rěn de shàng qián xún wèn fā shēng le shén me shì.

  Melihat wajahnya yang muram, saya tidak dapat menahan diri untuk tidak bertanya apa yang berlaku.

• 她考试没考好，愁眉苦脸的，连饭也吃不下。

  tā kǎo shì méi kǎo hǎo, chóu méi kǔ liǎn de, lián fàn yě chī bù xià.

  Dia tidak mendapat markah yang baik dalam ujian, dan dia telah murung sejak itu, bahkan tidak dapat makan.

• 他工作压力很大，每天都愁眉苦脸的。

  tā gōng zuò yā lì hěn dà, měi tiān dōu chóu méi kǔ liǎn de.

  Dia berada di bawah banyak tekanan kerja dan sentiasa berkerut.

Related Idioms

• 愁眉锁眼

• 愁眉不展

• 愁容满面

Opposite Idioms

• 笑逐颜开

• 喜笑颜开

• 眉开眼笑