话说东汉末年，天下大乱，群雄逐鹿，各种新兴势力应运而生。曹操挟天子以令诸侯，势力逐渐壮大；刘备三顾茅庐，得诸葛亮辅佐，也开始崛起；孙策继承父业，迅速占据江东，实力不容小觑。而这些势力，无一不是在乱世中，凭借自己的能力和机遇，顺应时势而生，最终成为历史舞台上的重要角色。还有那黄巾起义，也是乱世中农民起义的代表，虽然最终失败，但也体现了当时社会矛盾的激化和人民渴望改变的愿望。一时间，各种思潮涌动，各种势力角逐，使得当时的社会风云变幻，充满了机遇与挑战。
huà shuō dōng hàn mò nián, tiānxià dà luàn, qún xióng zhúlù, gè zhǒng xīnxīng shì lì yìng yùn ér shēng. cáo cāo xié tiān zǐ yǐ lìng zhū hóu, shì lì zhú jiàn zhuàng dà; liú bèi sān gù máo lú, dé zhū gé liàng fǔ zuǒ, yě kāishǐ qǐ jué; sūn cè jí chéng fù yè, sùnsù zhàn jù jiāng dōng, shí lì bù róng xiǎo qù. ér zhè xiē shì lì, wú yī bù shì zài luàn shì zhōng, píng jiè zì jǐ de néng lì hé jī yùn, shùn yìng shí shì ér shēng, zuì zhōng chéng wéi lìshǐ wǔ tái shàng de zhòng yào juésè. hái yǒu nà huáng jīn qǐ yì, yě shì luàn shì zhōng nóngmín qǐ yì de dàibiǎo, suīrán zuì zhōng shībài, dàn yě tǐxiàn le dāngshí shèhuì máodùn de jīhuà hé rénmín kěwàng gǎibiàn de yuànwàng. yī shí jiān, gè zhǒng sī cháo yǒng dòng, gè zhǒng shì lì jiǎocú, shǐ de dāngshí de shèhuì fēngyún biàn huàn, chōng mǎn le jīyùn yǔ tiǎozhàn.