话说唐朝时期，有个叫李白的诗人，才华横溢，却一直怀才不遇。他年轻时四处游历，渴望得到朝廷的重用，却屡屡碰壁。一次，他在扬州遇到一位老僧，老僧观其面相，叹道：“你骨骼清奇，才华过人，可惜时运不济，功名难就啊！”李白听了，心中黯然。他继续漂泊，写下许多千古名篇，却始终未能实现自己的政治抱负。直到晚年，他才被玄宗皇帝召入宫中，但好景不长，不久便因卷入政治斗争而被贬谪，最终郁郁而终。李白的一生，是才华与命运的抗争，也是一个时运不济的典型例子。他虽然才华横溢，却因为时运不济，终其一生未能完全实现自己的抱负。这让人不禁感叹命运的捉弄，也令人唏嘘不已。
huashuo tangchao shiqi, you ge jiao li bai de shiren, caihua hengyi, que yizhi huaicai buyu. ta nianqing shi sichu youli, kewang dedao tingting de zhongyong, que lulu pengbi. yici, ta zai yangzhou yudao yiwei laoseng, laoseng guanqi mianxiang, tandao: “ni guge qingqi, caihua guoren, kexi shi yun bu ji, gongming nanjiu a!” li bai ting le, xinzhong anran. ta jixu piaobo, xiexia xudu qian gu mingpian, que zhongshi weineng shixian ziji de zhengzhi baofu. zhidao wannian, ta cai bei xuanzong huangdi zhao ru gongzhong, dan haojing bu chang, bujiu bian yin juanru zhengzhi douzheng er bei bianzhe, zhongjiu yuyu er zhong. li bai de yisheng, shi caihua yu mingyun de kangzheng, yeshi yige shi yun bu ji de dianxing lizi. ta suiran caihua hengyi, que yinwei shi yun bu ji, zhongqi yisheng weineng wanquan shixian ziji de baofu. zhe rang ren bujin gantan mingyun de zhunong, ye lingren xiu xi buyi.