声泪俱发 Tinig at luha
Explanation
形容极其悲恸，声音和眼泪都一起流露出来。
Inilalarawan ang matinding kalungkutan, kung saan ang boses at mga luha ay sabay na umaagos.
Origin Story
话说唐朝时期，一位名叫李白的诗人，因思念故乡而悲痛欲绝。他独自一人坐在江边，望着滚滚东流的江水，心中充满了无尽的乡愁。他想起家乡的山水，想起家乡的人们，想起家乡的一草一木，不禁泪流满面。他想要吟诗抒发自己的情感，但悲伤过度，竟无法言语，只能用哽咽的声音和滚滚的泪水来表达心中的痛楚。他声泪俱发，悲痛至极，令人动容。他那声泪俱发的模样，深深地打动了在场的每一个人。后来，人们将“声泪俱发”这个词语用来形容极其悲痛的情景。
Sinasabing noong panahon ng Tang Dynasty, ang isang makata na nagngangalang Li Bai ay labis na nalungkot dahil sa pagka-miss sa kanyang tinubuang-bayan. Umupo siya nang mag-isa sa tabi ng ilog, pinagmamasdan ang agos ng tubig, ang kanyang puso ay puno ng walang-katapusang pananabik. Naisip niya ang mga bundok at ilog ng kanyang tahanan, ang mga tao, ang bawat halaman at puno, at ang kanyang mga luha ay umaagos. Sinubukan niyang gumawa ng tula upang ipahayag ang kanyang damdamin, ngunit ang kanyang kalungkutan ay napakalalim na kaya lang siyang magsalita nang may hikbi, ang kanyang mga luha ay umaagos nang malaya. Ang kanyang nakakasakit na pagpapakita ng kalungkutan ay nakaaantig sa lahat ng naroon. Kalaunan, ginamit ng mga tao ang terminong “Shēnglèi jùfā” upang ilarawan ang isang eksena ng matinding kalungkutan.
Usage
常用来形容非常悲痛的情感。
Madalas gamitin upang ilarawan ang matinding kalungkutan.
Examples
-
听到这个噩耗，他声泪俱发，泣不成声。
tīng dào zhège è hào, tā shēnglèi jùfā, qì bù chéng shēng
Nang marinig ang masamang balita, umiyak siya nang umiyak.
-
她声泪俱发地讲述了那段惨痛的经历。
tā shēnglèi jùfā de jiǎngshù le nà duàn cǎntòng de jīnglì
Kuwento niya ang masaklap na karanasang iyon habang umiiyak.
-
面对亲人的离世，他声泪俱发，悲痛欲绝。
miànduì qīnrén de líshì, tā shēnglèi jùfā, bēitòng yùjué
Nahaharap sa pagkamatay ng kanyang mga mahal sa buhay, umiyak siya nang umiyak, lubhang nasisiksikan