老气横秋 mayabang at luma na sa istilo
Explanation
形容老练而自负的神态。现形容自高自大，摆老资格。也形容缺乏朝气。
Upang ilarawan ang mayabang at mapagmataas na asal ng isang matandang tao. Ngayon ay inilalarawan nito ang pagiging mapagmataas at pagpapakita ng pagiging nakatatanda. Inilalarawan din nito ang kakulangan ng sigla.
Origin Story
话说南朝时期，有个老秀才，名叫王老汉，自诩饱读诗书，见多识广。一日，他去拜访一位年轻的学者，本想显摆一下自己的学识，却发现年轻学者对时事和新学问的理解远超自己。王老汉心中不服气，便老气横秋地批评年轻学者不懂传统，只知新潮。年轻学者不卑不亢地与他辩论，最终以理服人，让王老汉自觉无地自容。
Noong panahon ng Southern Dynasties, may isang matandang iskolar na nagngangalang Wang Lao, na itinuturing ang kanyang sarili na may malawak na kaalaman at maraming nabasa. Isang araw, bumisita siya sa isang batang iskolar. Nais niyang ipakita ang kanyang kaalaman, ngunit natuklasan niya na ang pag-unawa ng batang iskolar sa mga kasalukuyang pangyayari at bagong kaalaman ay higit na lumampas sa kanyang sariling pag-unawa. Hindi nasiyahan si Wang Lao at may paghamak na kinritiko ang batang iskolar dahil sa hindi pag-unawa sa tradisyon at pagkilala lamang sa mga bagong uso. Ang batang iskolar ay nakipagtalo nang kalmado at makatwiran, sa huli ay nanalo sa argumento at iniwan si Wang Lao na nahihiya.
Usage
用于形容人自高自大，摆老资格，或者缺乏朝气。
Ginagamit upang ilarawan ang isang taong mayabang, nagpapakita ng kanyang pagiging nakatatanda, o kulang sa sigla.
Examples
-
他说话老气横秋的，让人很不舒服。
tā shuōhuà lǎoqì héngqiū de, ràng rén hěn bù shūfu。
Ang kanyang mga salita ay puno ng hangin, na nagpaparamdam sa mga tao ng hindi pagiging komportable.
-
年轻人不要老气横秋，要多学习，多进步。
niánqīng rén bùyào lǎoqì héngqiū, yào duō xuéxí, duō jìnbù。
Ang mga kabataan ay hindi dapat maging mayabang at luma na sa istilo; dapat silang mag-aral nang higit pa at umunlad.