目空一切 mù kōng yī qiè Matingin ang lahat nang may paghamak

Explanation

形容一个人非常骄傲自大，目中无人，看不起别人，形容态度傲慢，轻视一切。

Ang idiom na ito ay naglalarawan ng isang taong napaka-mayabang at nag-iisip na siya ang pinakamahalaga, minamaliit ang iba, at nagpapakita ng isang mapanghamak na saloobin.

Origin Story

从前，在一个繁华的都市里，住着一位名叫王富贵的富商。王富贵从小就家境优渥，锦衣玉食，养成了目空一切的性格。他经常炫耀自己的财富，看不起那些比他穷的人。 有一天，王富贵去郊外游玩，在路上遇到一位乞丐，乞丐向他乞讨，王富贵却冷眼相待，还嘲讽他说：“你这么穷，还想要钱？真是可笑！” 乞丐无奈地摇了摇头，说：“我虽然穷，但我有一颗善良的心，不像你，富得流油，却心肠歹毒。” 王富贵听了很不高兴，他大声斥责道：“你一个小乞丐，也敢跟我谈心肠？我告诉你，我王富贵想做什么就做什么，谁也管不着！” 乞丐见他如此嚣张，便笑了笑，说：“人不能只顾自己，要懂得帮助别人。你这样目空一切，最终只会落得个众叛亲离的下场。” 王富贵听了乞丐的话，很不以为然，他依然我行我素，继续过着骄奢淫逸的生活。 可是，好景不长，一场突如其来的灾难降临到王富贵的头上。一场大火烧毁了他的家产，王富贵瞬间成了穷光蛋。 此时，王富贵才明白，乞丐的话是对的。他目空一切，只顾自己，最终失去了所有。 从那以后，王富贵再也不敢目空一切了，他变得谦虚谨慎，乐于助人，最终赢得了人们的尊重。

cóng qián, zài yī gè fán huá de dū shì lǐ, zhù zhe yī wèi jiào wáng fù guì de fù shāng. wáng fù guì cóng xiǎo jiù jiā jìng yōu wò, jǐn yī yù shí, yǎng chéng le mù kōng yī qiè de xíng gé. tā jīng cháng xuàn yào zì jǐ de cái fù, kàn bù qǐ nà xiē bǐ tā qióng de rén. yǒu yī tiān, wáng fù guì qù jiāo wài yóu wán, zài lù shàng yù dào yī wèi qǐ gài, qǐ gài xiàng tā qǐ tǎo, wáng fù guì què lěng yǎn xiāng dài, hái cháo fěng tā shuō: “nǐ zhè me qióng, hái xiǎng yào qián? zhēn shì kě xiào！” qǐ gài wú nài de yáo le yáo tóu, shuō: “wǒ suī rán qióng, dàn wǒ yǒu yī kē shàn liáng de xīn, bù xiàng nǐ, fù de liú yóu, què xīn cháng dài dú.” wáng fù guì tīng le hěn bù gāo xìng, tā dà shēng chì zé dào: “nǐ yī gè xiǎo qǐ gài, yě gǎn gēn wǒ tán xīn cháng? wǒ gào sù nǐ, wǒ wáng fù guì xiǎng zuò shén me jiù zuò shén me, shéi yě guǎn bù zháo！” qǐ gài jiàn tā rú cǐ xiāo zhāng, biàn xiào le xiào, shuō: “rén bù néng zhǐ gù zì jǐ, yào dǒng de bāng zhù bié rén. nǐ zhè yàng mù kōng yī qiè, zuì zhōng zhǐ huì luò de gè zhòng pàn qīn lí de xià chǎng.” wáng fù guì tīng le qǐ gài de huà, hěn bù yǐ wéi rán, tā yī rán wǒ xíng wǒ sù, jì xù guò zhe jiāo shē yín yì de shēng huó. kě shì, hǎo jǐng bù cháng, yī chǎng tú rú lái de zāi nàn jiàng lín dào wáng fù guì de tóu shàng. yī chǎng dà huǒ shāo huǐ le tā de jiā chǎn, wáng fù guì shùn jiān chéng le qióng guāng dàn. cǐ shí, wáng fù guì cái míng bai, qǐ gài de huà shì duì de. tā mù kōng yī qiè, zhǐ gù zì jǐ, zuì zhōng shī qù le suǒ yǒu. cóng nà yǐ hòu, wáng fù guì zài yě gǎn mù kōng yī qiè le, tā biàn de qiān xū jǐn shèn, lè yú zhù rén, zuì zhōng yíng dé le rén men de zūn zhòng.

Noong unang panahon, sa isang maingay na lungsod, nanirahan ang isang mayamang mangangalakal na nagngangalang Wang Fugui. Si Wang Fugui ay nasanay sa luho simula pagkabata, at nagkaroon siya ng mapagmataas at mapagmataas na pagkatao. Madalas niyang ipinagmamalaki ang kanyang kayamanan at minamaliit ang mga taong mas mahirap kaysa sa kanya. Isang araw, nagpunta si Wang Fugui sa isang lakad sa labas ng lungsod, at sa daan ay nakasalubong niya ang isang pulubi na humingi ng pera sa kanya. Si Wang Fugui, gayunpaman, ay tumingin sa kanya nang may paghamak at kinutya siya, na sinasabi: “Napakahirap mo, at gusto mo pa ring magkaroon ng pera? Nakakatawa!” Ang pulubi ay umiling nang may lungkot at sinabi: “Maaaring mahirap ako, ngunit may mabuting puso ako, hindi tulad mo, na lumalangoy sa kayamanan ngunit may malupit na puso.” Hindi nagustuhan ni Wang Fugui ang narinig niya. Sinira niya ang pulubi nang malakas, na sinasabi: “Ikaw ay isang pulubi lamang, paano mo magawang makipag-usap sa akin tungkol sa aking puso? Sasabihin ko sa iyo, ako, si Wang Fugui, ay maaaring gawin ang anumang gusto ko, walang makakahadlang sa akin!” Ang pulubi ay ngumiti sa kanyang pagmamataas at sinabi: “Hindi dapat lamang isipin ng isang tao ang kanyang sarili, dapat niyang matutunang tulungan ang iba. Ang iyong pagmamataas ay hahantong sa huli na iwanan ka ng lahat.” Hindi pinansin ni Wang Fugui ang mga salita ng pulubi at patuloy na namuhay nang maluho at marangya. Ngunit ang kapalaran ay humarap sa kanya: Isang hindi inaasahang sakuna ang tumama kay Wang Fugui. Isang apoy ang sumira sa kanyang ari-arian at si Wang Fugui ay naging isang pulubi sa magdamag. Doon lamang napagtanto ni Wang Fugui na ang mga salita ng pulubi ay totoo. Siya ay mapagmataas at makasarili at nawala ang lahat. Simula noon, hindi na naglakas-loob si Wang Fugui na maging mapagmataas. Naging mapagpakumbaba at matulungin siya at sa huli ay nakamit ang paggalang ng mga tao.

Usage

这个成语用来形容一个人非常骄傲自大，目中无人，看不起别人，形容态度傲慢，轻视一切。

zhè ge chéng yǔ yòng lái xíng róng yī gè rén fēi cháng jiāo ào zì dà, mù zhōng wú rén, kàn bù qǐ bié rén, xíng róng tài dù ào màn, qīng shì yī qiè.

Ang idiom na ito ay ginagamit upang ilarawan ang isang taong napaka-mayabang at nag-iisip na siya ang pinakamahalaga, minamaliit ang iba, at nagpapakita ng isang mapanghamak na saloobin.

Examples

• 他目空一切，自以为是，根本不把别人放在眼里。

  tā mù kōng yī qiè, zì yǐ wéi shì, gēn běn bù bǎ bié rén fàng zài yǎn lǐ.

  Napaka-mayabang niya kaya't hindi niya itinuturing na pantay ang sinuman.

• 他目空一切，做事毫无顾忌，最终只能自食其果。

  tā mù kōng yī qiè, zuò shì háo wú gù jì, zuì zhōng zhǐ néng zì shí qí guǒ

  Iniisip niyang tama siya sa lahat ng bagay at hindi nakikinig sa sinuman.

Related Idioms

• 目中无人

• 自命不凡

• 妄自尊大

Opposite Idioms

• 虚怀若谷

• 谦虚谨慎