酒绿灯红 jiǔ lǜ dēng hóng mga ilaw at alak

Explanation

形容奢侈豪华，灯火辉煌，充满声色犬马的景象。通常用来形容繁华热闹的娱乐场所或纸醉金迷的生活状态。

Inilalarawan nito ang isang marangya at maluho na kapaligiran, maliwanag na naiilawan at puno ng kasiyahan. Kadalasang ginagamit upang ilarawan ang mga masigla at masayang lugar ng libangan o isang pamumuhay na puno ng pagsasaya at kaluguran.

Origin Story

话说，在繁华的大都市里，有一家名为“醉仙楼”的酒楼，每到夜晚，便灯火辉煌，酒香四溢。楼内珠帘翠幕，客人觥筹交错，笑语喧哗。更有妙龄女子翩翩起舞，美妙歌声婉转悠扬，整个酒楼沉浸在酒绿灯红的氛围中。然而，酒楼的老板却始终愁眉苦脸，因为他发现，尽管生意兴隆，但很多客人并非真心享受，反而带着一丝焦虑和空虚。他们沉醉于酒绿灯红之中，却迷失了自我，找不到生活的方向和目标。有位老顾客看出老板的心思，便语重心长地说：“老板，酒绿灯红固然热闹，但真正的快乐并非源于此。长久地沉浸其中，反而会让人迷失方向。不如多为客人准备一些可以陶冶情操的东西，让他们在享受之余，也能得到心灵的慰藉。”老板听后，恍然大悟，他开始在酒楼中增添一些书画、盆景等雅致的装饰，还定期举办一些诗歌朗诵会、琴棋书画等活动，吸引了更多有文化修养的客人。酒楼的氛围变得更加和谐，客人们也更加快乐。酒绿灯红不再仅仅是奢侈的享乐，也成为了一种文化交融的场所。

huà shuō, zài fán huá de dà dū shì lǐ, yǒu yī jiā míng wéi “zuì xiān lóu” de jiǔ lóu, měi dào yè wǎn, biàn dēng huǒ huī huáng, jiǔ xiāng sì yì. lóu nèi zhū lián cuì mù, kè rén gōng chóu jiāo cuò, xiào yǔ xuān huá. gèng yǒu miào líng nǚ zǐ piān piān qǐ wǔ, měi miào gē shēng wǎn zhuǎn yōu yáng, zhěng gè jiǔ lóu chén jìn zài jiǔ lǜ dēng hóng de fēn wéi zhōng. rán ér, jiǔ lóu de lǎo bǎn què shǐ zhōng chóu méi kǔ liǎn, yīn wèi tā fā xiàn, jǐn guǎn shēng yì xīng lóng, dàn hěn duō kè rén bìng fēi zhēn xīn xiǎng shòu, fǎn ér dài zhe yī sī jiāo lǜ hé kōng xū. tā men chén zuì yú jiǔ lǜ dēng hóng zhī zhōng, què mí shī le zì wǒ, zhǎo bu dào shēng huó de fāng xiàng hé mù biāo. yǒu wèi lǎo kè kè chū lǎo bǎn de xīn si, biàn yǔ zhòng cháng qíng dì shuō:“lǎo bǎn, jiǔ lǜ dēng hóng gù rán rè nào, dàn zhēn zhèng de kuài lè bìng fēi yuán yú cǐ. cháng jiǔ de chén jìn qí zhōng, fǎn ér huì ràng rén mí shī fāng xiàng. bù rú duō wèi kè rén zhǔn bèi yī xiē kě yǐ táo yě qíng cáo de dōng xi, ràng tā men zài xiǎng shòu zhī yú, yě néng dé dào xīn líng de wèi jiè.” lǎo bǎn tīng hòu, huǎng rán dà wù, tā kāi shǐ zài jiǔ lóu zhōng zēng tiān yī xiē shū huà, pén jǐng děng yǎ zhì de zhuāng shì, hái dìng qī jǔ bàn yī xiē shī gē lǎng sòng huì, qín qí shū huà děng huó dòng, xī yǐn le gèng duō yǒu wén huà xiū yǎng de kè rén. jiǔ lóu de fēn wéi biàn de gèng jiā hé xié, kè rén men yě gèng jiā kuài lè. jiǔ lǜ dēng hóng bù zài jǐn jǐng shì shē chī de xiǎng lè, yě chéng wéi le yī zhǒng wén huà jiāo róng de chǎng suǒ.

Sinasabi na sa isang maunlad na lungsod, mayroong isang bahay-pahingahan na tinatawag na “Bahay-Pahingahan ng mga Lasing na Imortal”. Tuwing gabi, ito ay nagniningning ng liwanag, at ang amoy ng alak ay nagpupuno sa hangin. Sa loob, may mga kurtina ng perlas at berdeng kurtina. Ang mga bisita ay nagtataas ng mga kopa at nagtatawanan ng masaya. May mga magagandang dalaga ring sumasayaw ng may biyaya, at ang magandang tinig ay umaawit ng mga malumanay na awit. Ang buong bahay-pahingahan ay naliligo sa atmospera ng mga ilaw, alak, at kagandahan. Gayunpaman, ang may-ari ng bahay-pahingahan ay palaging nag-aalala, dahil napansin niya na maraming bisita ay hindi tunay na nagsasaya, ngunit sa halip ay nagdadala ng kaunting pagkabalisa at kawalan ng laman sa kanilang sarili. Nalulunod sila sa kasiyahan, ngunit nawawalan sila ng sarili at hindi mahanap ang kanilang direksyon o layunin sa buhay. Isang matandang regular na kostumer ang nakapansin sa pag-aalala ng may-ari at sinabing taimtim, “May-ari, bagaman ang mundo ng kasiyahan ay masaya, ang tunay na kaligayahan ay hindi nagmumula rito. Ang labis na pagkalulong dito ay magdudulot lamang sa mga tao na mawala sa kanilang landas. Mas mainam na magbigay sa mga bisita ng mga bagay na maaaring magpayaman sa kanilang isipan, upang sila ay makahanap din ng kapayapaan ng kaluluwa bukod pa sa kasiyahan.” Matapos marinig ang mga salitang ito, ang may-ari ay nagkaroon ng kaliwanagan. Sinimulan niyang palamutian ang bahay-pahingahan ng mga eleganteng palamuti tulad ng mga pintura, kaligrapya, at mga bonsai, at regular na nagho-host ng mga kaganapan tulad ng mga pagbabasa ng tula at mga laro tulad ng Go, chess, atbp., na umaakit ng mas maraming mga bisitang may kultura. Ang kapaligiran ng bahay-pahingahan ay naging mas maayos, at ang mga bisita ay mas masaya rin. Ang mundo ng kasiyahan ay hindi na lamang isang maluho na kasiyahan, ngunit naging isang lugar din ng pagpapalitan ng kultura.

Usage

用于描写繁华热闹的景象，或形容奢侈腐化的生活。

yòng yú miáoxiě fán huá rè nào de jǐng xiàng, huò xiángróng shē chī fǔ huài de shēng huó

Ginagamit upang ilarawan ang mga masigla at masayang tanawin, o isang maluho at masamang pamumuhay.

Examples

• 上海的夜生活真是酒绿灯红，灯火通明。

  shanghaide ye shenghuo zhenshi jiǔ lǜ dēng hóng,dēng huǒ tōngmíng

  Ang nightlife sa Maynila ay tunay na masagana, na puno ng mga ilaw at kasiyahan.

• 每逢佳节倍思亲，酒绿灯红也抵不过心中的寂寞

  meiféng jiājié bèi sī qīn, jiǔ lǜ dēng hóng yě dǐ bu guò xīn zhōng de jìmò

  Sa tuwing may pagdiriwang, mas lalo pang lumalala ang pagka-miss sa tahanan; kahit na ang buhay na puno ng karangyaan ay hindi kayang maalis ang kalungkutan sa puso

Related Idioms

• 灯红酒绿

• 纸醉金迷

Opposite Idioms

• 清贫简朴

• 朴素无华